تأثیر اثرات غیرخطی گرانش بر روی «نقطه خطی»

نعمت اللّه فرهادی  (دانشکده فیزیک دانشگاه صنعتی شریف )

چکیده:  در کیهان شناسی برای تشخیص فاصله اجرام کیهانی نیاز به یک خط‌کش استاندارد داریم. خط‌کش استاندارد مقیاسی طولی است که دارای اندازه مشخص است. بنابراین با مشاهده خط‌کش استاندارد در آسمان و اندازه‌گیری طول مشاهده‌شده می‌توان فاصله آن را محاسبه کرد و از روی این فاصله کمیت‌های مشاهده‌پذیر مختلف در کیهان شناسی، از قبیل آهنگ انبساط کیهان را به دست آورد.

جفتیدگی ماده باریونی و تابش قبل از زمان بازترکیب در کیهان اولیه، باعث کشیده شدن باریون ها و به وجود آمدن “پژواک باریونی” می شود. در اثر این نوسان آکوستیکی در ماده باریونی، تابع توزیع چگالی ماده کل در عالم در مقیاسی در حدود 150 مگاپارسک، یک “چین خوردگی” wiggle جزئی از مرتبه نسبت ماده باریونی به کل ماده عالم دارد. این طول که مقیاس BAO نامیده می شود، به عنوان یک خط‌کش استاندارد در مطالعه انرژی تاریک دارای اهمیت بسیار می باشد. با مطالعه شبیه‌سازی‌ها می توان نشان داد که نقطه خطی، به عنوان نقطه وسط قله و دره چین خوردگی می تواند مقیاس مناسب تری از قله پژواک باریونی برای مطالعات دقیق کیهان شناسی باشد. نکته مهم این است که این نقطه در مقابل به اثرات غیرخطی گرانش و اعوجاج فضای انتقال به سرخ بدون تغییر می‌ماند. در این ارائه می خواهیم با استفاده از نظریه اختلال استاندارد شواهدی برای پایداری این نقطه نسببت به تحول غیرخطی ماده بیابیم.

یکشنبه 14 مرداد 1397، ساعت 10:00

دانشکده فیزیک، طبقه اول کلاس فیزیک 3