Automatic object Classification for LSST

فرهنگ حبیبی

(آزمایشگاه شتابگر خطی (LAL- CNRS)  – فرانسه)

لطفا به زمان و مکان سمینار توجه فرمایید 

یکشنبه 7 شهریور ماه 1395، ساعت 15:00

    دانشکده فیزیک، تالار پرتوی – 412

بررسی اثر محیط بر روی طول مشخصه نوسانات آکوستیکی باریون ها

The Effect of Environment on Baryon Acoustic Oscillations (BAO)

هستی خرمی نژاد (دانشکده فیزیک دانشگاه صنعتی شریف)

استاد راهنما: شانت باغرام

دفاع از رساله کارشناسی ارشد

Abstract:   Whilst often phrased in terms of accelerating expansion of the Universe or discovering the nature of the dark energy, maybe the first thing that we can think about, is measuring distances or the geometric observations. The Baryon Acoustic Oscillations (BAO) are the remaining relic of the baryon and photon decoupling epoch. And offer a powerful method of measuring cosmological distances as a standard ruler. In this thesis we first review the theoretical, observational and statistical aspects of the BAO as a statistical standard ruler and examine the impact BAO will have on our understanding of dark energy. Then we calculate this scale by LRGs data and constraints on cosmological parameters. Then we introduce the error factors like Weak Gravitational Lensing, Redshift Space Distortions, bias and non-linearities and calculate the effect of these factors on BAO scale. Additionally we combine these effects and check that what happened on the Baryon Acoustic Oscillations scale. After that we introduce the Linear Point on the two point correlation function and estimate the effect of Weak Gravitational Lensing on this point.

یکشنبه 7 شهریور ماه 1395، ساعت 10:00

    دانشکده فیزیک، تالار پرتوی – 412

Mt John Observatory, New Zealand: History, telescopes, instruments and research programs

John Hearnshaw

Emeritus Professor of Astronomy – University of Canterbury New Zealand

 President of International Astronomical Union’s Division C for Education, Outreach and Heritage

لطفا به زمان نامتعارف این سمینار توجه فرمایید

Abstract: Mt John Observatory was founded in 1965 at Lake Tekapo in the center of the S Island of New Zealand. It is owned and operated by the University of Canterbury and is NZ’s only professional research observatory for optical astronomy. It is the world’s southernmost observatory at 44 degrees S. The main topics for research have been the study of variable and binary stars, extrasolar planets, microlensing, asteroseismology and astrometry of asteroids and comets. There are four small telescopes at Mt John, the largest with an aperture of 1.8 m. High resolution stellar spectroscopy has been a major activity for the last four decades using echelle spectrographs designed and built at the University. A new high res compact high resolution fibre-fed vacuum echelle called KiwiSpec was recently developed for other observatories and is now manufactured commercially by KiwiStar Optics in NZ. In the last ten years astro-tourism has also been an important activity. About 150,000 tourists visit Mt John every year during the day or for a guided night tour. The night sky is very dark and unpolluted; we have a lighting ordinance to minimize light pollution and an International Dark Sky Reserve covering over 4000 square km centered on Mt John. 

Monday 22 August 2016 – 16:30

Physics Department – Partovi auditorium

دوشنبه 1 شهریور ماه 1395، ساعت 16:30

    دانشکده فیزیک، تالار پرتوی – 412

Testing the Kerr Black Hole Hypothesis: Black Hole Shadow

معصومه قاسمی (دانشگاه فودان، شانگهای چین)

Masoumeh Ghasemi

Fudan University, Shanghai

Abstract:   Black hole (BH) shadow is a dark area over a bright background. It is unstable orbit of constant radius of photon around BH surrounded by optically thin emitting medium. The exact shape of shadow is only determined by spacetime metric. Image of shadow is strong evidence for existence of BHs and event horizon. It is widely believed Sgr A* is most likely a supermassive BH in the Galactic center but there is lack of observational evidence for existence of its event horizon. VLBI observations with Event Horizon telescope in mm/sub-mm band will image Sgr A* shadow soon. Moreover, an accurate measure of shape of shadow can constrain possible deviations from Kerr solution of General Relativity and breaks degeneracy of other observational tests of strong gravity regime. In this talk, I will present shadow of some non-Kerr BHs to constrain possible deviations from Kerr geometry.

یکشنبه 31 مرداد ماه 1395، ساعت 10:00

    دانشکده فیزیک، فیزیک 4

Inflation, primordial power spectrum and standard model of cosmology

آرمان شفیعلو (گروه کیهان شناسی، موسسه نجوم و علوم فضایی کره)

Arman Shafieloo

Cosmology Group – Korea Astronomy and Space Science Institute

یکشنبه 24 مرداد ماه 1395، ساعت 10:00

    دانشکده فیزیک، تالار پرتوی – 412

Falsifying Cosmological Constant with Future Surveys

آرمان شفیعلو (گروه کیهان شناسی، موسسه نجوم و علوم فضایی کره)

Arman Shafieloo

(Cosmology Group – Korea Astronomy and Space Science Institute)

لطفا به زمان نامتعارف این سمینار توجه فرمایید 

شنبه 23 مرداد ماه 1395، ساعت 10:00

    دانشکده فیزیک، تالار پرتوی – 412

Cosmological Constant Problem

امین نصیری راد (دانشکده فیزیک دانشگاه صنعتی شریف)

فرشید فرهاد زاده (دانشکده فیزیک دانشگاه صنعتی شریف)

چکیده :  تلاش فیزیکدانان جهت دستیابی به نظریه ای جامع که توانایی توصیف تمام پدیده های اطرف را داشته باشد انکارناپذیر است.اما در مسیر دستیابی به این نظریه ممکن است اصلاحاتی وارد یک نظریه شوند که این موضوع ناشی از ناکامل بودن فهم ما از واقعیت واقعی مساله است و پس از فهم بهتر این اصلاحات کنار گذاشته خواهند شد.مساله ثابت کیهان شناسی مساله ای از این نوع می باشد.ثابت کیهان شناسی جهت توصیف ایستایی کیهان وارد معادلات انیشتن شد ولی پس از کشف انبساط کیهان وجود آن غیر ضروری پنداشته شد.از سویی دیگر فیزیکدانان ذرات به این نتیجه رسیدند که ثابت کیهان شناسی می تواند به عنوان معیاری از چگالی انرژی خلا تلقی شود. در واقع چگالی این انرژی مجموعی از سهم های نا مرتبط به هم می باشد که هر کدام کرانی بالا برای ثابت کیهان شناسی امروزی می باشند.

از این سوال که ثابت کیهان شناسی امروزی چرا اینقدر کوچک است به عنوان مساله ثابت کیهان شناسی یاد می شود.در این ارائه به برررسی نحوه ایجاد مساله ثابت کیهان شناسی می پردازیم و در ادامه به مرور تعدادی از تلاشهای انجام شده برای حل مساله اعم از رهیافت نظریه میدان های کوانتومی،ابرتقارن و اصل آنتروپیک خواهیم پرداخت.در ادامه به بررسی عواملی که منجر به این مساله شده اند می پردازیم.

یکشنبه 27 تیر ماه 1395، ساعت 10:00

    دانشکده فیزیک، طبقه اول، کلاس فیزیک 4

Cosmological non-Linearities as an effective fluid

نیما چرتاب سلطانی (دانشکده فیزیک دانشگاه صنعتی شریف)

 Abstract:   The most important features of the anisotropies of the cosmic microwave background and the large scale structure observed in galaxy surveys are accurately described by linear perturbations around a homogeneous Friedmann-Robertson-Walker (FRW) background. However, with the advance of observations the study of small non-linear corrections to the long wavelength dynamics is becoming more and more relevant. In this talk, I will introduce the effective stress-energy tensor induced by the short wavelength modes. After integrating out short wavelengths, I will present an effective theory which describes a universe with long wavelength perturbations, sourced by small scale non-linearities. I will show that this leads to a renormalization of the background pressure and background density.

یکشنبه 6 تیر ماه 1395، ساعت 10:00

    دانشکده فیزیک، طبقه اول، کلاس فیزیک 4

آیا تقارن‌های همتافته راه حلی برای مشکل میکروحالت‌های سیاهچاله پیشنهاد می‌کنند؟ 

Symplectic vs asymptotic symmetries and a proposal for black hole microstates

رضا جوادی نژاد (دانشکده فیزیک دانشگاه صنعتی شریف)

چکیده :  از سال ١٩٧٣ که سیاهچاله ها به عنوان سیستم های ترمودینامکی شناخته شدند مسئله انتروپی سیاهچاله ها به عنوان یک مسئله حل نشده باقی مانده است. در واقع سوال بزرگ این است که یک سیاهچاله به عنوان یک موجود ترمودینامیکی چه میکروحالتهایی دارد و این سوال زمانی بزرگتر می شود که قضیه بی مویی برای این جوابهای نسبیت عام را در نظر بگیریم. در راستای پاسخ به این سوال در این ارائه قصد بر این است که در ابتدا یک بازنگری دقیقتر در مسئله تقارن های پیمانه ای نسبیت عام انجام دهیم و سپس با معرفی فضای فاز یک  سیستم گرانشی، اولین قدم های بررسی نظریه میدانِ دوگان به این سیستم گرانشی را برداریم. این بحث عمدتا بر روی فضای فاز که به روش فضای فاز هموردا ساخته می شود به عنوان پایه ای برای تعریف تقارن و بار پایسته است، قرار دارد.

یکشنبه 30 خرداد ماه 1395، ساعت 10:00

    دانشکده فیزیک، طبقه اول، کلاس فیزیک 4

Long period variable stars in NGC 147 and NGC 185:
Their star formation histories

رویا همدانی گلشن (پژوهشکده نجوم پژوهشگاه بنیادی – IPM )

Abstract:   NGC 147 and NGC 185 are two of the most massive satellites of the Andromeda galaxy       (M 31). Close together in the sky, of similar mass and morphological type dE, they possess different amounts of interstellar gas and tidal distortion. The question therefore is, how do their histories compare? Here we present the first reconstruction of the star formation histories of NGC 147 and NGC 185 using long-period variable stars. These represent the final phase of evolution of low- and intermediate-mass stars at the asymptotic giant branch, when their luminosity is related to their birth mass. Combining near-infrared photometry with stellar evolution models, we construct the mass function and hence the star formation history. For NGC 185 we found that the main epoch of star formation occurred 8.3 Gyr ago, followed by a much lower, but relatively constant star formation rate. In the case of NGC 147, the star formation rate peaked only 6.9 Gyr ago, staying intense until ∼ 3 Gyr ago, but no star formation has occurred for at least 300 Myr. Despite their similar masses, NGC 147 has evolved more slowly than NGC 185 initially, but more dramatically in more recent times. This is corroborated by the strong tidal distortions of NGC 147 and the presence of gas in the centre of NGC 185.

یکشنبه 23 خرداد ماه 1395، ساعت 10:00

    دانشکده فیزیک، طبقه اول، کلاس فیزیک 3