Resolving a Misunderstanding: deltaN formalism and single field consistency relation
علی اکبر ابولحسنی (دانشکده فیزیک دانشگاه صنعتی شریف)
Abstract : According to equivalence principal, the long wavelength perturbations must not have any dynamical effect on the short scale physics up to O(k_K^2/k_s^2). In particular their only effect is a coordinate transformation as long as single field consistency condition is satisfied. In contrast to the common belief, we show that the deltaN formalism, as it is, when applied carefully give the correct result for the bispectrum of primordial curvature perturbations in the so-called squeezed limit without resorting to in-in formalism or stochastic methods. This is while, previous studies claim that there is some missing intrinsic contribution which cannot captured by applying deltaN formalism for super-horizon scale perturbations. In general, when there is a hierarchy between the scale of the modes in the correlation, e.g when one is interested in the squeezed limit bispectrum of the curvature perturbations, there is some subtleties in using the deltaN formula. The main idea is that the amplitude of short perturbations get modulated as a result of underlying long perturbations. This simple idea would resolve a long misunderstanding that there is some intrinsic local non-Gaussianity at the time of horizon crossing which deltaN formula is ignorant about it.
محّمد تقی میرترابی (دانشکده فیزیک و شیمی دانشگاه الزهرا )
Abstract : In this talk we study the static chameleon profile in in homogeneous density distributions and find that the fifth force is weaker from what expected in homogeneous densities. Also, we check the validity of quasi-static approximation for the chameleon scalar field in the astrophysical time scales. We have investigated the rolling down behavior of the scalar field on its effective potential inside a one solar mass red giant star by using MESA code. We have found that the scalar field is fast enough to follow the minimum of the potential. This adiabatic behavior reduces the fifth force and extends the screened regions to lower densities where the field has smaller mass and was expected to be unscreened. As a consequence the star evolution is similar to what expected from standard general relativity.
تارهای کیهانی، به عنوان روشی برای شناخت ساختارهای بزرگ کیهانی
محمّد انصاری فرد (دانشکده فیزیک دانشگاه صنعتی شریف)
چکیده: تصاویر عمیق بدست آمده از تجمع کهکشان ها و همچنین داده های شبیه سازی ها، ساختار شبکه مانندی را برای کیهان نشان می دهند. شبکه ی کیهانی از ساختار های مختلفی اعم از هاله ها، تهی جاه ها، دیوارها و تارها تشکیل شده است. شناخت این ساختار ها به درک بهتر ما از کیهان کمک می کند و می تواند روش های جدیدی را برای مقید کردن پارامترهای مدل استاندارد کیهان شناسی یا رد آن فراهم کند. تمرکز ما در این ارائه بر تارهای کیهانی است و نشان می دهیم که با مشاهده ی تارهای کیهانی و تحول آن در تاریخچه ی کیهان می توان اطلاعاتی را بیش از آن چه که در توابع چند نقطه ای موجود است، بدست آورد. اما سوال اول آن است که تعریف دقیق تار کیهانی چیست؟ در این راستا روش استخوان بندی کیهانی را معرفی می کنیم. در ادامه مدل های موجود بررسی تارهای کیهانی و به طور خاص نظریه ی رمبش غیر کروی و نقاط ضعف و قوت آن را بررسی می کنیم. در ادامه ایده های جدیدی را برای بررسی تحول تارهای کیهانی ارائه می دهیم.ایده هایی که ما را در درک بهتر از شبکه ی کیهانی و تحول آن یاری می کنند.
احسان ابراهیمیان (دانشکده فیزیک دانشگاه صنعتی شریف)
چکیده: نظریه موثر فیزیک رویکردی است که با صرف نظر از بیشتر درجات آزادی یک سیستم فیزیکی سعی می‌کند تئوری موثری ارائه کرده و پیش بینی‌های مشخصی راجع به آن سیستم فیزیکی انجام دهد. نظریه میدان موثر در کیهان شناسی نیز مورد توجه بوده و با این رویکرد می‌توان برای بیشتر مدلهای تورمی، طیف اختلالات مقیاس ناوردا را پیش بینی کرد و این پیش بینی کاملا مستقل از جزئیات مدل تورمی است. از این گذشته نظریه میدان موثر ابزار قدرتمندی است که بینش عمیق‌تری نسبت به ساز و کار تحول اختلالات تورمی به دست می‌دهد.
صدرا جزایری (پژوهشکده نجوم پژوهشگاه دانش های بنیادی – IPM)
چکیده: براساس مقاله با شماره آرکایو ۱۷۱۰.۰۲۱۷۷ و پروژه در حال انجام با همکاری انریکو پَیر و دریان ون در وود.۱
در نظریه اختلالات کیهانی، افت و خیزهایی به عنوان جواب‌های معادلات اینشتین وجود دارند که به طور موضعی و با یک تغییر مختصات مناسب، می‌توان آن‌ها را حذف نمود. این جواب‌ها، که به افت و خیزهای بی‌درو موسوم‌اند، بنابر مشاهدات رصدی شکل دهنده‌ی تمام افت و خیزهای کیهان ما هستند.
از طرفی در تمام مدلهای تک میدانه تورمی، تنها مد اسکالری که تحریک شده و منشاء تمام افت و خیزهای تابش زمینه کیهانی و غیره است، یک و فقط یک مد بی‌درو است. علاوه بر این، بی‌درو بودن این مد نشان از این دارد که مدلهای تک میدانه تورمی دارای تعداد بی‌نهایت تقارن مجانبی۲ هستند. این تقارن‌ها ناگوسیت مدلهای تک میدانه را در حد نرم۳ ، به طور مستقل از مدل مشخص می‌کند.
با توجه به اهمیت مقوله مدهای بی‌دررو، در این کار یک روش سیستماتیک برای پیدا کردن تمام جواب‌های بی‌دررو معادلات اینشتین بسط داده شده حول یک جواب فریدمن-روبرتسون-واکر را معرفی می‌کنیم. سپس فرمول بندی یاد شده را به آ. جهانی شامل یک سیال ایده آل و ب. جهانی شامل یک نوع سیال بسیار غیر ایده آل (یک جامد جفت شده به گرانش) اعمال می‌نماییم. در مورد آ، نشان می‌دهیم بر خلاف تصور عمومی، تعداد بی‌نهایت مد بی‌دررو وابسته به زمان در میان افت و خیزهای بی‌دررو حضور دارد که به دسته بندی آن‌ها میپردازیم. در مورد ب. ، ضمن معرفی مدهای بی‌درروی جدید، نشان می‌دهیم این مدها منجر به برقراری تعدادی قضایای نرم۴ برای افت و خیزهای یک جامد جفت شده به گرانش می‌شود.
سمینار ۱: The study of fossil galaxy groups by excursion set theory of nonlinear structure formation
زهرا ستاری (دانشکده فیزیک دانشگاه صنعتی شریف )
سمینار ۲ : Neutrino footprint in Large Scale Structure
امیرفرزان اسماعیلی (دانشکده فیزیک دانشگاه صنعتی شریف )
Abstract of Seminar 1: The simplest measurable statistic to quantify the dynamical age of a system of galaxies is the luminosity (magnitude) gap, which is the difference in photometric magnitude between the two most luminous galaxies. The luminosity gap is used to define fossil groups. We study the statistics of fossil groups in standard cosmological model by excursion set theory. The theory statistically estimates the merger history and halo merger rates of a group of galaxies.
چکیده سمینار ۲: جرم دار بودنِ نوترینوها، رشد ساختارهای کیهانی را در مقیاس‌های کوچک، محدود می‌کند و میزان این محدودیت به مجموع جرم نوترینوها بستگی دارد. بنابراین می‌توانیم رد جرم نوترینوها را در طیفِ توانِ تابشِ پس زمینه‌ی کیهانی و در ساختارهای بزرگ مقیاس دنبال کنیم. به همین دلیل بررسی تحول ساختارهای بزرگ‌مقیاس کیهانی، آمار هاله های ماده تاریک و پارامتر سویدگی می‌تواند ابزاری باشد تا بتوانیم بر روی مجموع جرم نوترینوها قید بگذاریم و ترتیب جرمی نوترینوها را به دست بیاوریم. هدف ما در این ارائه مروری بر کارهای انجام شده در این زمینه است.
Probing the vacuum structure from astrophysical objects to ground based laboratories
سروش شاکری (پژوهشکده نجوم پژوهشگاه دانش های بنیادی – IPM)
Abstract: In this talk, first we consider light polarization as a useful probe for the QED vacuum structure when exposed to intense light or strong field. We will show that natural extreme regimes of strong magnetic field associated with pulsars provide wide opportunities to investigate nonlinear effects of electrodynamics in vacuum. Moreover we report our results about using high-intensity laser facilities in order to examine QED effects in the ground-based laser experiments. Besides, we will show that it is possible to trace out strong-field QED processes by using Gamma-Ray Bursts (GRBs) spectral analysis.
