این هفته شاهد دو سمینار از خانم‌ها غزاله اصغری و فرنیک نیک اختر از دانشکده فیزیک دانشگاه شریف خواهیم بود. عنوان‌ و چکیده سمینار ایشان به ترتیب به شرح زیر است:

سمینار ۱ : مروری بر رویکرد مجموعه علّی به گرانش کوانتومی 

 (A review on Causal Set approach to Quantum Gravity)

 

سمینار ۲ : تصویربرداری شانسی: تصویربرداری با تفکیک پذیری بالا از درون جو

 (Lucky Imaging)

 

چکیده سمینار ۱: نظریه causal set رویکردی به گرانش کوانتومی است که با در نظر گرفتن گسسته بودن فضازمان سعی در تلفیق نسبیت عام و مکانیک کوانتومی نموده است.  در واقع فضازمان پیوسته ای که تاکنون در سایر نظریات فیزیکی و مشاهداتمان شناخته ایم، تقریبی ازاین فضازمان گسسته خواهد بود. با داشتن خمینه  پیوسته، causal set را می توان از طریق sprinkling بدست آورد. درواقع درنهایت به نقاطی می رسیم که اگر رابطه علی را به آنها اعمال کنیم تمام اطلاعات متریک حالت پیوسته را در خود جای خواهند داد.این ساختار  گسسته ناوردا لورنتس است که این خود نشانه مهمی در تایید این نظریه است زیرا تاکنون نقض ناوردایی لورنتس در مشاهداتمان به چشم نخورده است. برنامه causal set شامل دو بخش سینماتیک و دینامیک است. در بخش سینماتیک روش‌هایی برای استخراج اطلاعات از روابط علی بررسی می شوند و در دینامیک تاکیدمان روی روش رشد پی در پی کلاسیک در به وجود آمدن گام به گام عناصر causal set است.حال باید توجه کرد که درستی هر نظریه به وسیله مشاهدات آزموده می شود. بدین ترتیب تلاش شده تا با استفاده از causal setعددی برای ثابت کیهان شناسی بدست آوریم و چگونگی حرکت ذرات بدون جرم را هم بررسی کنیم.

چکیده سمینار ۲ : در تصویربرداری‌های نجومی‌ای که از روی زمین و با تلسکوپ‌های اپتیکی انجام می‌شوند. معمولا میزان تفکیک پذیری تصاویر به دلیل تلاطم‌های جو و اثر تارشدگی کاهش می‌یابد که منشا این تارشدگی افت و خیزهای چگالی و به تبع آن افت و خیزهای مقدار ضریب شکست جو زمین می‌باشد. برای به دست آوردن تصویرهایی با میزان تفکیک پذیرهای بالا ، معمولا یا از تلسکوپ‌های  خارج جو استفاده می‌شود که جو دربرابر دهانه آن نباشد و اثرات تلاطم آن تاثیری بر تصویربرداری نداشته باشد، و یا برای تصویربرداری‌های زمینی از روش اپتیک تطبیقی استفاده می‌شود. اما یک روش دیگر برای از بین بردن اثر تلاطم جو در تصویربرداری‌های زمینی، کاهش زمان نوردهی است. در تصاویری که با زمان نوردهی بسیار پایین انجام می‌گیرند، تلاطم‌های جو به نوعی منجمد می‌شود و در واقع جو در مدت زمان نوردهی بدون حرکت باقی می‌ماند. در این روش که تصویربرداری شانسی نامیده می‌شود، تعداد زیادی تصویر با زمان نوردهی کوتاهتر از  زمان مشخصه افت و خیز های ضریب شکست جو گرفته می‌شود. به گونه ای که اثرات ناشی از تارشدگی بر روی تصویر به حداقل برسند. در مرحله بعد تصاویر با کیفیت بالاتر، برحسب معیاری انتخاب می شوند و بعد از جابه جا کردن مراکز تصاویر و قرار دادن روشن ترین نقطه‌ی هر یک از تصاویر بر روی هم، آن ها با هم جمع زده می‌شوند. به این ترتیب تصویرنهایی دارای کیفیت و تفکیک پذیری به مراتب بالاتری خواهد بود. در این جا ما جزییات این روش تصویربرداری و استفاده‌های صنعتی که از این روش می‌توان انجام داد را مورد بررسی قرار خواهیم داد.

این سمینار در روز یکشنبه ۲۲ شهریور ماه ۱۳۹۴، ساعت ۱۰ در کلاس فیزیک ۳ در طبقه اول دانشکدهٔ فیزیک برگزار خواهد شد.