سمینار 1 : تارهای کیهانی، به عنوان روشی برای شناخت ساختارهای بزرگ کیهانی (II)

محمدانصاری فرد (دانشکده فیزیک دانشگاه صنعتی شریف )

سمینار 2 : حل های غیرمارکوف نظریه گشت جهت بررسی ساختارهای بزرگ مقیاس کیهانی

نیما رونقی (دانشکده فیزیک دانشگاه صنعتی شریف )

چکیده سمینار 1: تصاویر عمیق بدست آمده از تجمع کهکشان ها و همچنین داده های شبیه سازی ها، ساختار شبکه مانندی را برای کیهان نشان می دهند. شبکه ی کیهانی از ساختار های مختلفی اعم از هاله ها، تهی جاه ها، دیوارها و تارها تشکیل شده است. شناخت این ساختار ها به درک بهتر ما از کیهان کمک می کند و می تواند روش های جدیدی را برای مقید کردن پارامترهای مدل استاندارد کیهان شناسی یا رد آن فراهم کند. تمرکز ما در این ارائه بر تارهای کیهانی است و نشان می دهیم که با مشاهده ی تارهای کیهانی و تحول آن در تاریخچه ی کیهان می توان اطلاعاتی را بیش از آن چه که در توابع چند نقطه ای موجود است، بدست آورد. اما سوال اول آن است که تعریف دقیق تار کیهانی چیست؟ در این راستا روش استخوان بندی کیهانی را معرفی می کنیم. در ادامه مدل های موجود بررسی تارهای کیهانی و به طور خاص نظریه ی رمبش غیر کروی و نقاط ضعف و قوت آن را بررسی می کنیم. در ادامه ایده های جدیدی را برای بررسی تحول تارهای کیهانی ارائه می دهیم.ایده هایی که ما را در درک بهتر از شبکه ی کیهانی و تحول آن یاری می کنند.

 چکیده سمینار 2: یکی از مشاهدات مهم کیهان‌شناسی برای بررسی فیزیک ماده تاریک و شرایط اولیه، مشاهده تابع توزیع ساختارها در عالم است. برای این بررسی که در گستره غیرخطی کیهان‌شناسی انجام می‌شود، نظریه گشت  (Excursion set theory) پیشنهاد عملیاتی دارد. در روش نظریه گشت می‌توان با بررسی عالم در انتقال به سرخ‌های بالا با اختلالات کوچک و گاوسی پیش‌بینی برای توزیع ناحیه‌هایی که در آینده قرار است تشکیل ساختار بدهند، به‌دست آورد. این مسئله از نظر ساختاری بسیار شبیه به مسئله فرایندهای تصادفی و عبور از یک حد مشخص (حد آستانه رمبش دراین مسئله خاص) است. در این صحبت به بررسی تشکیل ساختار غیرخطی با استفاده از نظریه گشت و تعمیم آن برای حل‌های غیر مارکوف خواهم پرداخت. در ادامه، به اثرات این تعمیم‌ها در خوشگی و سویدگی مراتب غیرخطی اشاره خواهم کرد.

یکشنبه 20 خرداد 1397، ساعت 10:00

دانشکده فیزیک، طبقه اول کلاس فیزیک 3