لولهٔ کُنت و لولهٔ رابن، دو وسیله برای نشان دادن موج صوتی ایستا داخل لوله هستند. برای نشان دادن گره و شکم لولهٔ کُنت از ذرات سبکی مانند خرده چوب یا دانه‌های یونولیت استفاده می‌کنند. در لولهٔ رابن هم از آتش استفاده می‌شود.
در این آزمایش، شما هم با لولهٔ کُنت آزمایش انجام خواهید داد و هم با لولهٔ رابن. شما در یک لولهٔ شیشه‌ای خرده چوب ریخته و با بلندگویی امواج صوتی ایستا در آن ایجاد می‌کنید. با اندازه‌گیری فاصلهٔ تجمع خرده‌چوب‌ها شما می‌توانید طول موج را به دست آورده و از آن سرعت صوت را بر اساس بسامد صوت منتشر شده داخل لوله محاسبه کنید. برای کسب اطلاعات بیش‌تر می‌توانید به ویکی مربوط به لولهٔ کُنت انگلیسی مراجعه نمایید.
در لولهٔ رابن نیز شما آزمایش مشاهده‌ای به صورت سریع انجام می‌دهید، چرا که منتشر شدن گازهای سوخته در اتاق برای مدت طولانی خطرناک است. در لولهٔ رابن به علت ایجاد گره و شکم، فشار در نقاط مختلف کم و زیاد می‌شود. در جاهایی که گره داریم فشار ثابت بوده و در جاهایی که شکم وجود دارد نوسان فشار داریم. از آن‌جایی که شار گاز بیرون آمده با فشار آن خطی نیست، این امر باعث می‌شود ارتفاع شعله در جایی که فشار نوسان می‌کند کم‌تر شود.
| لینک | شرح |
|---|---|
| لولهٔ کُنت | در این فیلم یک نمونهٔ بزرگ از لولهٔ کُنت را مشاهده می‌نمایید. |
| لولهٔ رابن | در این فیلم یک نمونهٔ بزرگ از لولهٔ رابن را مشاهده می‌کنید. |
