Echoes from the Abyss: Evidence for Planck-scale structure at black hole horizons

پژواک‌هایی از مغاک: شواهدی از ساختارهایی به اندازه پلانک در افق سیاه چاله‌ها

جاهد عابدی  (دانشکده فیزیک دانشگاه صنعتی شریف)

لطفا به مکان جدید سمینار توجه فرمایید

چکیده: در نسبیت عام کلاسیک ناظری که در یک سیاه چاله سماوی سقوط می کند هنگام عبور از افق رویداد هیچ تجربه خاصی را احساس نمی کند. با این حال حل مشکلات گرانش کوانتومی مانند مشکل ثابت کیهانشناسی یا پارادوکس اطلاعات سیاه چاله انحراف شدیدی را از نسبیت عام کلاسیک در درنزدیکی افق سیاه چاله می طلبد. بر اساس کارهای اخیر ساختار های نزدیک افق باعث بوجود آمدن پژواک هایی در سیگنال های امواج گرانشی ادغام سیاه چاله می شود. ما روی نشانه های قابل مشاهده از این پژواک ها در داده های امواج گرانشی ناشی از سه رویداد ادغام سیاه چاله GW150914، GW151226 و LVT151012 منتشر شده توسط لایگو کاوش کردیم. بویژه ما روی پژواک های تکرار شونده میرا با تاخیر زمانی 8M logM+(تصحیحات چرخشی در واحد پلانک) که متناظر با انحراف با مقیاس پلانک از نسبیت عام انیشتین در نزدیکی افق می شود جستجو کردیم. با در نظر گرفتن اثر نگاه به نقاط دیگر بدلیل عدم قطعیت در الگوی پژواک، ما شواهد تجربی از وجود ساختار هایی با اندازه پلانک در نزدیکی افق سیاه چاله با اهمیت 2.6-2.9 سیگما (با احتمال خطای 1 در 100-270) پیدا کردیم. با داده های منتشر شده بیشتر از گروه لایگو و الگوهای پژواک فیزیکی تر قطعا این یافته تایید (یا رد) و شواهد جایگزین برای سیاه چاله های کلاسیک مانند دیوار آتشین (Firewall) یا (Fuzzball) فراهم می می شود.

یکشنبه 1 اسفند ماه 1395، ساعت 15:00

دانشکده فیزیک، طبقه اول کلاس فیزیک 3